Ungmennafélagið 100 ára

Í gær 1. apríl varð Ungmennafélag Bolungarvíkur 100 ára, var stofnað þann 1. apríl 1907. Félagið bauð bæjarbúum til afmælisfagnaðar í félagsheimilinu Víkurbæ í gær og þar sem að ég er formaður Ungmennafélagsins kom það í minn hlut að skipuleggja þann fagnað. Ég fékk þó góðan stuðning frá stjórn og foreldrum yngri flokka í knattspyrnu.

Afmælisfagnaðurinn tókst ljómandi vel og komu tæplega 200 manns í afmælið. Félagið fékk margt góðra gjafa, aðallega fjármuni sem voru gefnir til uppbyggingar á vallarsvæði og við vallarhús félagsins. Alls var félaginu gefnar tæpar 4 milljónir sem koma sé ákaflega vel í þeirri uppbyggingu sem fara á fram á því svæði.

Ég gerði að umtalsefni í upphafsræðu minni hve margt hefur breyst í starfsemi ungmennafélaganna á þessum tíma. Hér áður fyrr stóðu ungmennafélögin fyrir ýmis konar uppbyggingu á sínum svæðum og stóðu fyrir öflugu félagslífi. T.d. stóð Ungmennafélag Bolungarvíkur fyrir byggingu félagsheimilsins í Bolungarvík. Allt voru þessi verk unnin í sjálfboðavinnu og taldi enginn það eftir sér að vinna slíkt. Að auki tóku ungir sem aldnir þátt í starfi ungmennafélaganna

Nú í dag er samkeppni um afþreyingu orðinn svo mikil að erfitt er að fá fólk til starfa og iðkunar. Þá hefur iðkendum í Ungmennafélaginu fækkað og er það fyrst og fremst vegna fólksfækkunar í Bolungarvík og fækkunar barna, því í dag á fólk færri börn en áður. Þetta er að gerast um allt land, ekki bara hjá okkur. Deildir félagsins hafa brugðið á það ráð að efla samvinnu við nágrannasveitarfélögin, því hvert félag um sig á erfitt með að manna lið í hópíþróttum. Í knattspyrnunni er keppt undir merkjum BÍ/Bolungarvík og sama verður sennilega uppi á teningnum hjá körfuknattleiksdeildinni.

Þetta er þróun annars staðar líka, hver þekkir ekki Hamar/Selfoss, Ármann/Þróttur og Grótta/KR. Stærri sveitarfélög eiga líka í vandræðum í ýmsum íþróttagreinum.  Þetta er ekkert endilega slæmt fyrir íþróttalífið, ég tel að aukin samvinna á þessu sviði sem og öðrum sé af hinu góða og skapi meiri fjölbreytni.

Við lifum í síbreytilegu þjóðfélagi sem er í sífelldri og örri þróun. Við verðum að fylgja með, annars dögum við uppi eins og hvert annað nátttröll og lendum undir. Því fyrr sem menn gera sér grein fyrir því, því betra. Ekkert verður eins og það var og það sem er í dag verður ekki eins á morgun.

En þannig er Ísland í dag.